Bas Meelker brengt het liefst zoveel mogelijk tijd in de natuur door. Zijn kantoorbaan zei hij vaarwel en nu is hij één van de weinige professionele landschapsfotografen van Nederland. De winter is zijn favoriete seizoen. “Naarmate de dagen korten, word ik steeds vrolijker.”
Nog regelmatig wordt Bas Meelker door de natuur verrast. Of eigenlijk zijn verrassing en ontroering voor hem noodzakelijk om een goede foto te maken. “Er moet ter plekke iets met mij gebeuren,” vertelt hij. “Iets van wat ik door mijn zoeker zie, moet mij raken. Alleen dan kan ik het gevoel aan anderen overbrengen. Dat kan komen door de compositie, het licht, het tafereel. Vaak wacht ik net zo lang tot er iets voorvalt dat je maar één keer meemaakt. Het beeld hoeft overigens niet per se een blij gevoel op te roepen. Het mag ook zwaar en dreigend zijn, dat heb je soms op donkere dagen.”
Laag licht
Ooit had Meelker (47) een kantoorbaan, tot 2007 was hij productmanager bij een verzekeringsmaatschappij. Sindsdien werkt hij als fulltime landschapsfotograaf. “In Nederland zijn het er niet meer dan tien die professioneel op dit gebied actief zijn. Bij mij begon het in 2002 als hobby, de digitale fotografie kwam net op. Ieder vrij uurtje bracht ik buiten met de camera door, ik ben een natuurmens.” Hij is nog iedere dag blij met zijn buitenbaan; vooral in de winter. “Naarmate de dagen korten, word ik steeds vrolijker. Nee, van een seizoensdepressie heb ik geen last. Ik houd van de winterse sfeer, van de kou en van het licht dat de hele dag laag staat. Na een dag fotograferen kom ik met een leeg hoofd terug.” Meelker heeft een voorkeur voor open, lege landschappen, voor plekken die gewoon zijn of soms zelfs saai. “Maar onder andere omstandigheden worden die bijzonder. Daar zit voor mij de uitdaging. Ik kies dus niet voor die pittoreske molen, want daar fotografeert iedereen. De clichés moet je zien te vermijden. In drukkere gebieden zoek ik altijd naar rust en sereniteit.”
Geduld met dieren
“Voor het fotograferen van dieren is het belangrijk iets te weten over hun gedrag,” stelt hij. “Wat zijn de juiste momenten en de beste plekken om ze aan te treffen? En hoe gedragen ze zich daar? Helaas is dat geen garantie voor succes, het gaat vaak tien keer fout voordat het lukt. Je moet dus veel geduld hebben en goed met teleurstellingen om kunnen gaan. Maar als het goed gaat, ben ik als een kind zo blij. Bijvoorbeeld met het beeld van de rij paarden in de sneeuw, waarmee ik verschillende prijzen won. Ik was al een aantal keren op die locatie geweest en zag hoe ze iedere keer een bepaalde greppel vermeden. Toen er sneeuw lag, ben ik teruggegaan en wist ik precies hoe de paarden zouden lopen. De dieren kenden me al, dus ze
waren rustig. Dat ze zo keurig in een rij achter elkaar liepen, was puur geluk; dat maak je nooit meer mee.”
Lees meer over Fotograaf Bas Meelker op www.basmeelker.nl
Meer lezen? Klik dan hier en lees verder op pagina 28 t/m 33 van LEVEN! Magazine #43
