Het begon allemaal op een gezellige late avond aan de bar in het windstille café Florian, midden in het Belgisch Park. Met drie hardloopmaatjes vierden we de verjaardag van Pieter. Hij werd vijfenveertig en pakte daarom goed uit. Een leeftijd waarop wij mannen van middelbare leeftijd behoorlijk wat biertjes nodig hebben. Want bij vijfenveertig begint het grote piekeren: is dit het nu? Huisje, boompje, beestje, kinderen, vrouw en een goede baan. Alles klopt akelig goed en lijkt onveranderd door te gaan, maar wordt het leven ook weer eens spannend? Aan de bar vonden we die avond van wel.
Er begon plotseling een wild avontuur op te borrelen toen het grote protserige paviljoen aan de Noordboulevard van Scheveningen ter sprake kwam. Dat staat al jaren leeg en na het vierde biertje leek dat voor ons drieën een gouden kans om de sleur te doorbreken. Tot nog toe was de één topambtenaar, de ander advocaat en ondergetekende pendelt een beetje heen en weer tussen Den Haag en Hilversum. Nou, dat gingen we dus mooi voorgoed achter ons laten. We bestelden nog een rondje en krabbelden onze ambitieuze bevlieging op een bierviltje: ‘The Miami’. ‘Allemaal een ton investeren en we kunnen starten’, riep de advocaat tegen de topambtenaar. Ondertussen werd het idee na ieder rondje alsmaar beter. De as van onze sleurbreker zou dus het grote megalomane pand moeten zijn dat nu meer fungeert als publieksergernis dan als publiekstrekker. En dan te bedenken dat het ooit begon als prestigeproject van Casino eigenaar Hommerson en toenmalig VVD-wethouder Boudewijn Revis. De deal werd beklonken in een tijd dat wethouders nog niet zomaar van hun bed werden gelicht als ze plannetjes bekokstoofden samen met ondernemers uit het nachtleven. En dus kon de bouw van het iconische pand starten.
HardRock zou het succes compleet maken, maar al vrij snel kon de Amerikaan blijkbaar zonder gevolgen de keutel intrekken toen het pand al lang en breed in aanbouw was. De gemeente had geen poot om op te staan. In paniek kwam er een nieuw idee: Eb en Overvloed, maar dat bleek een veredelde strandtent en niet de publiekstrekker die wethouder Revis de stad ooit beloofd had. Met SoulSistah was de soap compleet toen die verwikkeld raakte in een strafrechtelijk onderzoek. VVD-wethouder Revis vond precies in die tijd toevallig een ander baantje als boswachter en vertrok met de staart tussen de benen. Misschien moeten we Richard de Mos voortaan maar een heilig boontje noemen.
THE MIAMI Hoe dan ook, het pand staat nog altijd leeg en dat is even hilarisch als tragisch. Maar er gloort hoop aan de Scheveningse horizon. Binnenkort staan er namelijk drie mannen van middelbare leeftijd te glimmen op het VIPdeck van ‘The Miami’. Eindelijk wordt Scheveningen écht mondain. Aan de bar in café Florian waren wij er vrij snel uit. Het moet uniek worden en het moet exclusief zijn. Vooralsnog weigerden alle weldenkende horecaondernemers het project beet te pakken omdat alleen de inrichting van al die 1100 vierkante meters al minimaal twee miljoen zou kosten.
En dus zouden wij het anders doen: We betalen een jaar huur, gaan maar een beperkt aantal keer per jaar open om uit de kosten te komen en doen alles zónder inrichting. Ok, het minimale dan: een DJ booth, licht, een provisorische garderobe, tijdelijk sanitair en een bar, klaar. Lekker rauw, beetje underground, weinig pretentie, en vooral bijzonder en besloten. Onze vrouwen doen de dansjes in de kooien. Het worden in het eerste jaar slechts vier of vijf onvergetelijke nachten aan de Noordzee waar de hele wereld over spreekt. En met dat succes gaan we ‘The Miami’ rustig uitbouwen tot een vaste waarde op Scheveningen. Met een eigen Champagne, een taxicentrale, een vliegtuigmaatschappij en een vliegdekschip voor de toegankelijkheid. De kaarten gaan al snel voor duizenden euro’s als warme broodjes over de toonbank. Oliesjeiks en Scheveningers krijgen korting.
Over de rolverdeling van ons oprichters waren we het snel eens. De topambtenaar regelt de vergunningen en onderhoudt goed contact met Hart voor Den Haag/groep de Mos, de advocaat heeft een inpandig kantoortje waar onze eigen Whisky wordt genuttigd met investeerders en andersoortige relaties die ombudspolitiek een warm hart toedragen. En mijn rol is natuurlijk ook duidelijk. Ik doe de PR. In gepaste outfit zal ik de wereldprimeur binnenkort bekend maken bij CNN, Al Jazeera, TV West en met een mooie foto in Leven!Magazine. Anders blijft het voor altijd kroegpraat. Tot snel dus in onze Scheveningse droom: ‘The Miami’!
📷 Bas Adriaans
