Sophia den Breems en Gordon Meuleman maken onder de naam SOGOshow metershoge murals en kleurrijke autonome kunst. Hun achtergrond in fotografie (hij) en illustratie (zij) zorgen voor een interessante mengvorm met repetitieve patronen, harde lijnen en zachte elementen. Hoe een computercrash bijdroeg aan hun eigen signatuur en waarom New York voor dit stel altijd een speciale plek zal zijn.
In Den Haag duiken steeds meer murals op. Deze kleurrijke tekeningen sieren niet alleen de wanden van bouwplaatsen en elektriciteitshuisjes maar vrolijken ook saaie blinde muren op. De Binckhorst is een populaire locatie, maar ze verschijnen ook in andere delen van de stad. De bekendste is waarschijnlijk de afbeelding van de band DI-RECT op de zijkant van een flatgebouw aan de Troelstrakade. Daar beschilderde Studio Giftig in 2022 een wand van 14,75 m breed en 50 m hoog; het is de grootste muurschildering van Nederland. Ook het werk van het Haagse SOGOshow blijft niet onopgemerkt. Zo streken hun Storks (ooievaars) neer in de Nieuwstraat en hangen er verschillende katten in het Achterom. Ook de muren van restaurant Milú aan de Driehoekjes werden bedekt met kleurrijke figuren.
“DE TOESCHOUWER DIE DE MOEITE NEEMT HET WERK VAN DICHTBIJ TE BEKIJKEN WORDT BELOOND”
Beeldmaker en illustrator
De SO in hun naam staat voor Sophia den Breems (1990); GO komt van Gordon Meuleman (1987). “Eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling om samen te werken,” bekent Gordon. “Statistisch gezien is dat voor twee verliefde kunstenaars onverstandig, je kunt beter de kansen spreiden.”Toch vormen ze sinds 2018 een makersduo en doen ze alles samen: van murals tot autonome kunst en art work voor Haagse bands. Voorlopig hoogtepunt is de Affordable Art Fair afgelopen maart in New York, waar Gordon Sophia ook nog ten huwelijk vroeg. De twee leerden elkaar in 2015 kennen toen ze allebei bijdroegen aan een expositie in Den Haag.
Sophia: “We waren meteen fan van elkaars werk.”Hij groeide op in Mariahoeve, ging jong uit huis en werkte jarenlang bij Concrete, een pleisterplaats voor liefhebbers van stylish streetwear. Ondertussen ontwikkelde hij zich als beeldmaker. Gordon: “Ik maakte film, video, schilderijen maar was het meest bekend als straatfotograaf. Zo werd ik opgepikt door het fotomerk Olympus en deed ik opdrachten voor magazines in Nederland, Duitsland en Oostenrijk.
Ook werd ik de vaste fotograaf van Het Nationale Theater.” Zij komt uit een artistiek nest en woonde in de wijk Bohemen; haar vader was portretschilder. Sophia: “Op de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag zocht ik altijd naar opdrachten waarbij ik zoveel mogelijk kon tekenen. Ik volgde de grafische richting, maar wilde het liefst illustreren. Na mijn afstuderen begon ik voor mezelf en had ik onder meer illustratieopdrachten voor De Correspondent, daarnaast werkte ik bij lunchroom Appeltje Eitje.”
Harde lijnen en eigen ogen
Het stel werkte voor het eerst samen voor de nieuwe huisstijl inclusief logo en persfoto voor de Haagse band De Kraaien. Voor het Teleport Hotel op de Binckhorst creëerden ze de eerste SOGO-muur. Gordon: “Daar is nog goed te zien wie welke kant deed. Kort daarna besloten we op elkaars werk voort te borduren en ons als duo te presenteren.” Een belangrijk moment was de crash van de harde schijf van Gordons computer, waardoor hij de bestanden van 95% van zijn foto’s verloor. “Toen een drama, maar achteraf was het een eyeopener.
De foto’s stonden nog wel op Instagram, maar ik kon ze niet meer groot gebruiken. Het was drie weken voor een expositie in de Haagse galerie Quartair en ik besloot de harde blauwe lijnen van de kapotte data te vertalen naar blauwe strepen die door de hele ruimte liepen. Die strakke lijnen zijn tot op de dag van vandaag terug te vinden in ons werk.” Sophia: “Dat zijn de strepen in de rasters die over de ogen van de figuren lopen. Het zijn trouwens onze eigen ogen. Die van Gordon zijn wat ronder en harder, de dromerige blikken zijn van mij.
Net als je in de harde lijnen en de fotografische basis de hand van Gordon herkent en in de zachte, illustratieve elementen mijn stijl. De lijnen over de ogen zijn een half-tone techniek. Door het gebruik van patronen mengen we onze kleuren visueel. Dat geeft levendigheid. Op grote oppervlakten gebruiken we vaak driehoekjes als schaduwen die eruit zien als pixels. Dit alles zorgt voor een herkenbare en heel eigen stijl.”
Meer waardering
“Met werk op grote schaal kun je lekker uitpakken,” vervolgt ze. “Ik heb een voorliefde voor kunst in de openbare ruimte. Voor ons is er geen duidelijke grens tussen kunst en graffiti. We merken dat er nu meer waardering is voor streetart dan vroeger.” “Maar niet van iedereen,” zegt Gordon lachend. “Ik maakte een paar jaar geleden een portret van Sophia voor een saaie garagedeur in de Bagijnestraat. Dat werd bijna gedwarsboomd door een boze bewoonster. Bijzonder aan dit portret is dat het twee aangezichten heeft. Afhankelijk van waar je staat, kijkt Sophia je aan of niet. Met al ons werk geven we graag iets mee aan de omgeving. De toeschouwer die de moeite neemt om de details van dichtbij te bekijken, wordt beloond.”
Bevriende muzikanten
De signatuur van SOGO kun je ook herkennen in bijvoorbeeld de persfoto en het artwork van het eerste album van Prins S. en De Geit. Hier gaven ze bekende elementen een andere vertaling. De basis is een foto waar grafische en illustratieve onderdelen aan werden toegevoegd. Met opvallende patronen in de bank en de kleding en een blurry achtergrond. Sophia: “Tijdens de laatste editie van Pinkpop was een enorm werk van ons als achtergrond op het podium te zien. In het publiek droegen mensen t-shirts met afbeeldingen die wij gemaakt hebben. Heel tof.”
Talige titels
In hun autonome werk staat altijd een fantasiedier centraal. Ze vragen elk jaar literaire artiesten titels bij hun doeken te bedenken. Gordon: “Daar komen vaak heel bizarre namen uit.” Zo koos Joost Oomen vorig jaar voor Russische referenties en dit jaar werkten Camiel Meiresonne (Son Mieux) en Rosa de Jong (Oona) hele biografieën uit bij de karakters.
Sophia: “We laten een nieuwe creatie pas zien als het helemaal af is, dus we worden niet beïnvloed door de titel. Heel leuk als mensen hun eigen verhaal vinden in ons werk. Sommige karakters komen terug, zoals het konijn en de octopus met een bivakmutsje.” Gordon: “Het was onze droom om van dit werk ons beroep te maken. Toen we in New York binnen een halve dag vijf van de zes schilderijen verkochten, zei ik tegen Sophia: ‘Schat, ik denk dat het gaat lukken.” SOGOshow wordt vertegenwoordigd door Galerie 9497 en Chiefs & Spirits.
Caroline Ludwig
