Ongepolijst en met een flinke dosis ongezouten Haagse humor – zo kennen we Nick Toet van zijn YouTube-kanaal EtenmetNick. Als presentator van ‘Taarten van Babel’ laat hij een andere, zachtere kant van zichzelf zien. “Door het programma is er een extra laag in me aangeboord. Alsof ik het licht heb gezien, haha.” Zijn levensverhaal aan de hand van zeven ingrediënten en gerechten.
Hij pleurt iets in de pan en vindt zijn tomatensaus teringlekker. Regelmatig herinnert hij de kids in ‘Taarten van Babel’ dat ze hun klauwen moeten wassen. Het is niet lastig te raden waar Nick Toet (1986) vandaan komt. Geboren in Laakkwartier, opgegroeid in Leyenburg en Transvaal woont hij sinds twee jaar met zijn vriendin in Voorburg. In coronatijd trokken de aanstekelijke kookvideo’s op zijn YouTube-kanaal EtenmetNick al snel de aandacht. Twee kookboeken volgden: ‘Eten met Nick’ en ‘BBQ-en met Nick’. Sinds begin dit jaar is hij ook televisiebakker en Nick is nog lang niet uitgekookt. Bij verschillende fases in zijn leven koos hij het ingrediënt of gerecht dat deze periode symboliseert.
EEN KOK UIT DE LOSSE POLS, MET EEN GROTE MOND EN EEN KLEIN HARTJE
1) Kinderjaren: Indiaas eten
“Ik ben de middelste zoon van een peenbuiker en een schollekop. Moeders komt uit Kijkduin en mijn vader uit Scheveningen. Mijn wiegje stond in de Antheunisstraat in Laak. Mijn ouders zaten in de vis en als kind at ik graag kibbeling. Nog steeds ben ik daar gek op. Met de kibbeling en uien die uit de zaak overbleven, bereidde mijn moeder vaak ketjap kibbeling. Ze kookt met liefde en op gevoel en kan van een drol een gebakje maken. Toen ik een jaar of veertien was, maakte ze een spirituele reis naar India. Thuis schotelde ze ons daarna gerechten voor uit een ayurvedisch kookboek. Dit was mijn eerste kennismaking met de buitenlandse keuken. Bloemenrijst met cashewnoten, zelf paneer maken, vreemde specerijen als kardemom. Ik hielp haar altijd graag.”
2) Puberteit: haring
“Mijn ouders stonden op vrijdag en zaterdag met hun viskraam op het Monnickendamplein. Met mijn vader ging ik van jongs af mee naar de visafslag. Na school reden we met een viskar door de Vogelwijk. Mijn oudste broer en ik namen de bestellingen op. Dan renden we snel terug naar de wagen en brachten even later de vis en het wisselgeld. Sommige mensen noemen dat misschien een lichte vorm van kinderarbeid, maar wij vonden het te gek om te doen. Waar ik minder enthousiast over was: haring fileren. Dat heb ik zo veel gedaan. Er zaten 55 haringen in een emmer en ik deed soms wel 20-25 emmers achter elkaar. Daar heb ik een lichte bochel en een zware aversie voor haring aan overgehouden. Voor andere vis kun je me wakker maken.”
3) Koksschool: slagroomsoesjes
“Na een half jaar op de koksschool wilde ik stoppen. Ik had echt geen zin om dit mijn hele leven te doen. De enige reden dat ik de tweejarige opleiding tot basiskok afmaakte, was de studiefinanciering. Die moest ik anders terugbetalen. In die tijd had ik een grote mond en was ik een bijdehand ventje. Een kok uit de losse pols, dat werd me bij ROC Mondriaan niet altijd in dank afgenomen. Achteraf ben ik blij met de technieken die ik daar leerde. De stages – onder meer bij ‘t Goude Hooft – vond ik het leukst. Voor ons examen moesten we slagroomsoesjes maken. Dat is best moeilijk, maar het ging mij altijd goed af. Expres maakte ik teveel beslag en ik bewaarde de extra soesjes in de koellade. Mijn maat Sinaan kwam in de problemen en had er te weinig, gelukkig kon ik hem helpen. Het familiegevoel in de horeca vind ik super.”
ZIJN LIEFDE VOOR ETEN EN KOKEN LIET NICK OP ZIJN LIJF VEREEUWIGEN. OP ZIJN LINKERHAND ZIJN TATOEAGES VAN ONDER MEER EEN UI, GARDE, PAN EN MES TE VINDEN. OP ZIJN LINKER-EN RECHTERPOLS STAAN EEN PEPER- EN ZOUTSTEL.
4) Dumpert: gehaktbrood
“Na de koksschool was het tijd om een andere liefde te volgen: video. Op het Grafisch Lyceum in Rotterdam deed ik de opleiding voor cameraman en video-editor. Toen ik bijna klaar was met school, ging ik filmpjes maken met Tim Hofman. Via hem kwam ik bij Dumpert terecht, waar ik 10 jaar werkte. Daar kon ik perfect uitproberen wat er allemaal met een camera kan. Met een team bedachten we regelmatig nieuwe formats die we zelf uitwerkten. Het allereerste gerecht dat ik voor Dumperteten maakte was gehaktbrood. Daarvoor bekleedde ik de bakvorm met spek en ook door het gehakt mengde ik spekjes – een hartaanval in blik.”
5) EtenmetNick: rendang
“Nederlandse kookshows vond ik te klinisch. Daarom ben ik zelf gaan filmen, van dichtbij en in mijn eigen keuken. Al snel brak corona uit. Iedereen had tijd en je kon niet uit eten. EtenmetNick werd het succesvolste Nederlandse kookkanaal met 180.000 volgers. Aan het recept voor rendang heb ik heel veel aandacht besteed. Het kostte drie jaar om het te perfectioneren. In mijn kookboeken staat veel comfortfood, ik noem dat eten voor je zieltje. Dat je een hap neemt, je tafelgezelschap aankijkt en iedereen instemmend knikt.”
6) Taarten van Babel: rokende dinotaart
“Eigenlijk was ik voor een ander televisieprogramma in the running. Toen ik daar werd afgewezen, vroeg de VPRO of ik auditie wilde doen voor de nieuwe versie van ‘Taarten van Abel’. Een hele eer om Siemon de Jong, die dit programma 20 jaar presenteerde, op te volgen. Het concept is hetzelfde: in ‘Taarten van Babel’ staat iedere keer een kind centraal dat een taart bakt voor een geliefd persoon. De verhalen gaan bijvoorbeeld over een ernstig ziek vriendje, ouders die gaan scheiden, adoptie en meer. Ik leer heel veel van de gesprekken en ging nadenken over vroeger. Ook mijn ouders zijn niet meer samen. Er is een extra laag in mij aangeboord. Alsof ik het licht heb gezien, al klinkt dat wel erg zweverig, haha. Voor familie en vrienden heb ik meer begrip. Maar natuurlijk blijf ik grappen maken, hoe serieus het onderwerp ook is. Ik ben opgeleid als kok, maar bakken is een verhaal apart, veel lastiger. Voor een taart, brood of koekjes moet je precies de juiste hoeveelheden hebben. Het is scheikunde, terwijl ik normaal gewoon maar wat in de pan gooi. Mijn favoriete taart is die met dino’s en een werkende vulkaan uit de uitzending met Jeremy.”
7) Toekomst: broodje zelfgemaakte kimchi
“Ik zou het heel vet vinden om een eigen programma over eten te maken. In het buitenland, over verschillende eetculturen. In de geest van Anthony Bourdain, al realiseer ik me dat dat hele grote schoenen zijn om te vullen. Daarnaast droom ik van een eigen broodjeszaak, een Haagse deli. Op de kaart staat sowieso een broodje zelfgemaakte kimchi met gochujang, een pasta van zoete Koreaanse pepers. Daarvan heb ik altijd een emmertje in huis. Stilletjes denk ik na over een nieuw kookboek. Het thema? Dat houd ik nog even geheim.”
✍🏻 Caroline Ludwig
📸 Imke Panhuijzen
