In zijn foto’s wil Eddy Wenting niet een compleet beeld geven, maar kiest hij steeds voor een karakteristiek aspect. Zo schept hij orde in een chaotische wereld bomvol visuele afleiding. Zestien jaar reisfotografie teruggebracht naar zes beelden.
Less is more zou het leidmotief van fotograaf Eddy Wenting kunnen zijn. Wie zijn werk ziet, raakt meteen los van de dagelijkse realiteit en belandt in een dromerige wereld. Zijn beelden zijn verstild, filmisch en tijdloos. Vaak is niet meteen duidelijk of ze onlangs of juist lang geleden zijn gemaakt. Dat komt door de zorgvuldige compositie, een duidelijke focus en door het ingetogen kleurgebruik. Maar vooral door zijn getrainde manier van kijken en kiezen. Daardoor stralen al zijn beelden rust en schoonheid uit. Van moderne technische trucjes houdt hij niet; what you see is what you get. In zijn reisfotografie komt alles samen: landschap, sfeer, mensen, straatbeelden, culinair, interieur, portretten. Voor LEVEN! selecteerde hij zijn favoriete buitenlandbeelden.
Orde scheppen
Eddy (48) woont al bijna dertig jaar in Den Haag. Hij verhuisde vanuit de Achterhoek naar de hofstad om hier te studeren aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Sindsdien werkt hij voor gedrukte media, ontwerpbureaus en commerciële opdrachtgevers. Naast reisfotografie en portretten is interieur één van zijn specialiteiten. In Volkskrant magazine en WOTH verschijnen regelmatig interieurreportages van zijn hand. Sinds 2009 fotografeert hij ook voor LEVEN! In de rubriek Binnenwerk legt hij bijzondere
interieurs in de regio vast, zoals het Vredespaleis, de Koninklijke Stallen, Hilton The Hague en veel woonhuizen. Steeds in zijn authentieke stijl. “Ik probeer het te doen met de elementen die er zijn,” verheldert hij zijn signatuur. “Ik overzie het totaal en zoom dan langzaam in. In de chaos van losse elementen probeer ik orde te scheppen. Zo componeer ik een beeld dat me aanspreekt. Ik hoef niet het complete plaatje te laten zien, maar kies meestal één focuspunt. Dat doe ik door er een bepaald aspect uit te lichten. Dat kan een structuur in een landschap zijn, een patroon van straten, een mooi object of een bepaalde hoek. Voor reportages gebruik ik Photoshop als een veredelde donkere kamer. Ik houd er niet van om uit allerlei foto’s een nieuw beeld samen te stellen.”
Hopen op goed licht
De afgelopen zestien jaar trok Eddy de wereld over om reisreportages te maken voor magazines als Residence, Villa d’Arte en Bouillon. Zijn eerste werkreis uit 2002 herinnert hij zich nog goed. “Die leidde naar de binnenlanden van Suriname, toen werkte ik nog op dia met een Pentax 6×7. Het was altijd spannend waar je mee thuis kwam. Ik ontwikkelde de films in verschillende rondes, om het risico op fouten te spreiden. Voor reisfotografie heb je als complicerende factor dat er altijd weinig tijd is. Vaak ben je maar een korte tijd op een bepaalde plek, dus moet je snel handelen. Als je dan de juiste compositie hebt, moet je maar hopen dat het licht mooi is en er net een goede persoon door het beeld loopt. Veel is toeval. Vooraf verdiep ik me nauwelijks in de bestemming; ik laat me altijd verrassen door wat ik aantref.” Dit werk bracht hem op vele magische plekken: in een privévliegtuig boven de woestijn van Namibië, op een snowcat door Yellowstone Park en dichterbij huis op de bijzondere hoogvlakte in de Abruzzen in Italië. “Zo’n landschap heb je nergens anders in Europa.”
“Eén van de fijnste plekken om te fotograferen vond ik de Verenigde Arabische Emiraten. De omgeving is heel strak ingericht en alles is in zandkleuren. Doordat het licht recht van boven komt, zijn er nauwelijks schaduwen en lijkt het beeld al door Photoshop gehaald. Het oogt zo afgewogen en rustig; mensen bewegen als schimmen door het beeld. Heel warm en surrealistisch.”
Kijk voor meer informatie over Eddy Wenting op www.eddywenting.com
Meer lezen? Klik dan hier en lees verder op pagina 108 t/m 113 van LEVEN! Magazine #39
