“Dit is precies wat ik zo mooi vind aan dit gebied,” vertelt Olga Bibi Segaar, kortweg Bibi. Ze wijst op de wijngaard, het glooiende land- schap en de witte toppen van de Gran Sasso in de verte. “Bergen, heuvels en de zee, alles dichtbij.” Zeven jaar geleden verhuisde de Haagse van metropool Rome naar het platteland van de Abruzzen. Daar trouwde ze Maurizio de Siati, een architect uit Teramo. Vandaag is Bibi op bezoek bij haar goede vriend Enrico Cerulli van het gelijknamige wijnhuis in Canzano. In het voormalige huis van Enrico’s overgrootmoeder proeft ze van een glas Monte- pulciano d’Abruzzo uit de Cerulli-collectie. Ze voelt zich thuis in het grensgebied van de oostelijke regio’s Le Marche en Abruzzo, door haar steevast aangeduid als Marcuzzo.
Stand-in Nicole Kidman
Bibi werd ruim vijftig jaar geleden geboren in Den Haag. Ze groeide samen met tweelingzusje Monique op in de Batjanstraat in de Archipel- buurt. Haar eerste kennismaking met Italië was via een vriend van haar vader, Bruno Marinello van de bekende ijssalon in de Spuistraat. “Maar eerst belandde ik in Parijs,” zegt Bibi. “Daar werkte ik als au pair en later als (pas)model voor modeontwerpers. In 1988 verhuisde ik naar Rome. Twintig jaar woonde ik met mijn toenmalige vriend, een Romeinse kunstenaar, aan het plein van het Pantheon. Dario Fo, de regisseur en acteur, was één van onze buren. Ik werkte onder meer samen met Frida Giannini, die later ontwerpster voor Gucci werd, en met Antionio Marras.” Met plezier blikt ze terug op haar avonturen in de filmwereld. “Soms speel- de ik mee in een kleine film of reclame, waar- schijnlijk vanwege mijn talenkennis en mijn buitenlandse uiterlijk. Zo was ik drie maanden stand-in voor Nicole Kidman tijdens het draai- en van Portrait of a lady op de mooiste locaties in Italië.”
Zeven jaar geleden verliet ze het mondaine Rome nadat ze verliefd werd op een architect uit Teramo. “We ontmoetten elkaar in het kas- teel van een wederzijdse vriendin. Heel roman- tisch, het was net een sprookje.” Onderweg in haar nieuwe provincie Abruzzen en de nabij- gelegen Marken wordt ze steeds verrast. “Het leven hier is niet te vergelijken met Rome. Het tempo ligt lager, de mensen zijn heel vriendelijk en de natuur is overweldigend. Er zijn prima toeristische accommodaties en restaurants, maar het grote publiek heeft deze streek nog niet be- reikt.” Lachend: “Het is geen Toscane en dat willen we graag zo houden.”
Amo
In haar nieuwe woonplaats was Bibi een tijd actief voor de lokale VVV. Zo leerde ze de regio nog beter kennen. “In de omgeving van Teramo zijn allerlei prachtige dorpjes: Notaresco, Canza- no, Civitella, Roseto en Campli. Nu organiseert ze evenementen en werkt ze samen met Mau- rizio in zijn architectenbureau.
In dit gebied staan heel veel mooie oude pan- den te koop. Veel buitenlanders zijn geïnteres- seerd in een tweede huis, maar lopen vast in de Italiaanse bureaucratie.
Maurizio doet veel renovaties van villa’s en ontwierp ook een aantal restaurants. En pas geleden heeft hij een oud kasteel gerestaureerd, dat door de aardbeving in 2009 deels werd verwoest.”
Zelf wonen ze in een spectaculair verbouwd souterrain met het uiterlijk van een loft aan de rand van de stad. Hier maakt Bibi ook haar opvallende sculpturen. Hoe heerlijk ze haar leven in Italië ook vindt, Den Haag blijft trekken. “Ik mis natuurlijk mijn tweelingzusje Monique. Het toeval wil dat ook zij een Italiaanse geliefde heeft. Maurizio komt uit Ter-amo, de man van mijn zus uit Berg-amo. Amo betekent ‘ik houd van’ in het Italiaans. Het moest gewoon zo zijn.”
